In de winter is het te koud en te eenzaam om op Villa Dio Petres (de cursuslocatie) te verblijven. Het dorp Kritsa biedt meer beschutting, warmte en gezelligheid. We hebben in Kritsa zo’n 12 jaar geleden een ruïne gekocht en omgebouwd tot een prettig dorpshuis(je).

De muren zijn goed geïsoleerd, dat kun je aan architect Jacques wel overlaten, en we branden er houtkachels. Heel cosy. Dat klinkt misschien vreemd maar Kritsa heeft strengere winters dan Nederland. Zeker tegenwoordig.

Boven in het middel- en hooggebergte is het nu echt guur en er ligt een dik pak sneeuw. Alle herders en bergbewoners wonen daarom, net zoals wij, in de winter ‘beneden’ en in de zomer zitten ze weer boven in de koele bergen. Ideaal.

Begin april ‘trekken’ we weer als nomaden naar boven. Naar Villa Dio Petres. Met de honden en wat huisraad. Begin april hebben we namelijk weer gasten op de Villa en het is prettig om dan in de buurt te kunnen slapen en uitrusten. De docenten nemen dan bezit van ons dorpshuis in Kritsa.