Onderaan ons dorp Kritsa loopt een rivier. In de winter stroomt daar volop (smelt-)water. Al van oudsher hebben de inwoners van Kritsa daar hun groetetuin. Dicht bij het water.
Mitsos, onze vriend en werknemer op Villa Dio Petres) kon daar een flink stuk grond bemachtigen van een oud iemand die er niets meer mee kon doen. Ik was stikjaloers. Ik heb al veel mogen 'bereiken' in het leven maar een eigen flinke moestuin kwam er maar niet van. En eerlijk gezegd is het ook te zwaar en te bewerkelijk voor me geworden.
Toen ik mijn jaloezie een beetje liet doorschemeren was het snel geregeld. De tuin was eigenlijk te groot voor Mitsos en zijn gezin. Daarom betaal ik zijn waterrekening, koop ik mijn eigen planten, maar verzorgt Mitsos ze dagelijks. Deal!
Nu hebben we straks groente uit eigen tuin voor de gasten van de Academie. Heerlijk! Aardappelen, snijbiet, uien, tomaten, paprika's, okra, bonen, sla, gourgettes, dille, peterselie, meloenen, watermeloen.
