De positieve bijwerkingen van corona zijn voor Jacques een atelier en voor Hans een kettingzaag (een kinderhand is gauw gevuld).

Jacques: eindelijk mijn eigen atelier
Jaren lang heb ik voorrang moeten geven aan het opbouwen van de Academie en het hotel. Heel normaal natuurlijk, maar nu is er tijd voor mezelf! Als architect, knutselaar en kunstenaar heb ik altijd een eigen atelier willen hebben met veel ruimte en licht. Door de lockdown heb ik nu de tijd gehad om een ruimte daarvoor geschikt te maken. Ik ben nog op zoek naar een onderstel voor mijn oud vertrouwde tekentafel, maar dat zal niet gemakkelijk zijn op Kreta.
Ik kan niks weggooien en bewaar al jaren kunst-spullen om iets moois van te maken, bergen hout om te knutselen, verf en materialen van de schildercursus die wij ooit gaven, ladenkastjes voor instrumenten en een slijpmachine van Hans’ vader, etc. etc. Bijna alles is meegesleept vanuit Nederland en heeft nu eindelijk een fijne plek gekregen.

atelier 1

atelier3 1

 

Hans: ik ben iemand!
Bijna symbolisch is het rigoureus snoeien van de olijfbomen, met als doel om er eindelijk eens olijven van te oogsten. Dat onderhoud en de oogst is er de afgelopen jaren nooit van gekomen, omdat we nog te druk waren met de cursussen en de (bouw van de) kamers. En omdat we in de winter altijd naar Nederland gingen.

Maar nu trek ik (Hans) te voet met de honden vanaf Kritsa (waar we wonen) als een ware houthakker de berg op (een uur), werk me in het zweet tussen de bomen en daal ’s middags ‘moe maar voldaan’ weer af naar het dorp (ook weer een uur).
Met mijn nieuwe kettingzaag en het ritueel verbranden van alle afval hoor ik er helemaal bij en voel ik me een echte man en Kretenzer.
Maar…er deugt natuurlijk weer niks van in de ogen van een kenner en daarom moet Mitsos (onze vriend en werknemer) mijn werk deels weer overdoen. Maar goed, in ben lekker bezig en ik leer langzaam bij….

kettingzaag 1

vuur 1