Vandaag heb ik de biologische tuin een flinke zet gegeven. Het is nog behoorlijk fris bij de Villa, maar warm genoeg om de eerste tuinbonen, biologische courgettes en maïs, en gewone sperziebonen neer te zetten. Ja, ook maïs is hier bekend, hoewel vooral elders in Griekenland. Het is vermoedelijk rond 1600 in Griekenland bekend geworden vanuit Noord-Afrika.
De Griekse naam voor maïs: αραβόσιτος, betekent letterlijk 'graan van de Arabieren'. Ik gebruik het als windscherm op ons winderige biologische moestuintje, en de heerlijke rode zoete maiskolven zijn straks mooi meegenomen. In de tuin heb ik vorige week een compostbak neergezet, waarin alle groen-afval, helaas ook nog van andere niet biologische producten, deponeer. Ja, je moet ergens beginnen.
De oude composthoop heb ik er in overgebracht, samen met honderden wormen die de compost omzetten in humus. Bij het planten gaat er telkens een handje mee de grond in. Het vocht uit de compostbak vang ik op en wordt verdunt met water als mest gebruikt. Heerlijk om zonder kunstmest te werken!
