Yannis Marinos (projectontwikkelaar) heeft zelf een graanveld, waarvan de opbrengst door de plaatselijke molenaar in Kritsa nog echt tussen molenstenen wordt gemalen. Uiteraard bakt hij er zelf zijn zuurdesembrood van: prosímio (προζύμιο). Dat is bij de bakker een gangbare broodsoort.
Ik heb ook 7 kilo meel van hem gekregen, in twee uitmalingen, waar ik het ook mee probeer.
Maar het echte prosimio-proces heb ik nog niet helemaal onder de knie. Daarom kijk ik goed af bij Irini, onze oude buurvrouw, die vroeger alle brood op de Katharo-vlakte bakte. Ook de andere buurvrouw, die van het bakken van het volkorenbrood en dakos in de oude houtoven naast ons huis (je weet wel, van het raki stoken) geeft veel wijze raad.
In een derde poging om geslaagd prosimio-brood te maken, heb ik het zuurdesem opnieuw laten gisten en verwerkt. Gisteren heb ik er weer een brood mee gebakken.
Maar het is weer niet echt gelukt. Dus ik denk dat ik een nieuwe starter moet maken. Hopelijk heb ik dan de goede gistsporen uit de lucht te pakken, want dáár gaat het om. Die starter gaat een naam krijgen. Zo hoort dat. Daar moet ik nog over nadenken. De starter zal meegaan zolang ik leef.