Enkele fragmenten uit een recente NRC-column. ‘Zomers beginnen leuk, maar de vrijheid voelt na verloop van tijd vreselijk, de ledigheid wordt des duivels oorkussen. Ik snap gewoon niet waarom dit seizoen door moet gaan voor vrolijk en ontspannen. Het is een steeds donkerder wordende periode van doelloosheid. Het zijn dagen van stilstaand, pislauw water. Er is niemand in de stad, de scholen dicht, de kantoorvloeren leeg. Bij gebrek aan hersenstimulatie storten onze IQ's collectief in en zie je overal afwezige gezichten.

Als hotellier op Kreta zitten wij aan het andere eind van het vakantie-spectrum. Alles heeft bij ons nu een doel. Vrolijke gezichten en veel hersenstimulatie.

Als de steden van het vasteland zijn leeggelopen zien wij een tweedeling ontstaan. Op ons eiland en in ons hotel spiegelen samenlevingen zich in het vakantiegedrag van de toerist.
West-Europeanen houden halsstarrig vast aan het gedrag van thuis: veel ‘dingen doen’, de ‘vrije tijd’ goed besteden, dorpjes verkennen, opgraving bekijken, shoppen, uniek strandje zoeken, museumpje pikken. Iedere dag een plan. Het is té griezelig om niets te doen. Ledigheid wordt des duivels oorkussen. Dan worden de zorgen over de grote dingen (oorlog, klimaat, haat, ziektes, etc) te groot, denken wij. Een steeds donkerder wordende periode. Dus liever veel ‘dingen doen’. Op toeren blijven. Dat maakt het gemakkelijker om straks thuis als hamsters weer in de dagelijkse tredmolen te stappen.

De Grieken (Atheners vooral) hebben thuis nooit tijd gehad om ‘leuke dingen’ te doen. Die werken alleen maar. In de kantoren van de Vodafone’s van deze wereld . Non stop, 6 dagen per week. Moderne slavernij. Voor hen geen opgravingen, een leuke autotocht of laat staan een berg beklimmen. Er is maar één doel: niks doen. Slapen, dan niets doen, eten, drinken en dan niets doen. Samen zijn.

Westerse mensen ontbijten bij ons keurig binnen de tijd. Tussen 8 en 10 uur. En gaan er dan ‘op uit’. Grieken ontbijten nooit binnen die tijd. Op z’n vroegst kruipen ze om 11 uur aan tafel. Om daarna niets te doen.

Wat West-Europeanen en Grieken gemeen hebben is dat niemand graag naar huis wil…