Onbevlekte Ontvangenis en maffia

: Door: Academie op Kreta; 14 december 2023

Iedere winter rijden we van Kritsa naar Den Haag. Dat is een mooie maar lange reis. En dit jaar extra lang dankzij de Italiaanse maffia.

Onze Berlingo is een oude maar supertrouwe auto. Daarom blijven we er in rijden. In Griekenland wordt het kopen van een spinternieuwe auto sowieso veel langer uitgesteld dan in Nederland, en dat gedrag hebben wij een beetje overgenomen. Zeker toen de garage aangaf dat onze Berlingo kans maakt op de 1 miljoen kilometer! Maar de auto heeft een Nederlands kenteken en dat betekent dat de auto ieder jaar naar Nederland gereden moet worden voor de APK. Dat mag niet in Griekenland. Leve de EU! Maar goed, we vinden het ook leuk en praktisch om de auto mee te nemen. We blijven immers zo’n 6 weken in Nederland.

Dus weer de nachtboot op naar Athene. Daar hebben we super gezellig ontbeten bij super goede vrienden. Overvaren vanuit Patras met de nachtboot naar Bari in Italië. So far so good.

Maar toen kwam er tegenspoed. Aan de Autostrada moesten we tanken. Benzine. Een kilometer voorbij de pomp begon de auto te horten en stoten en uiteindelijk begaf hij het. Daar sta je dan in de kou op de vluchtstrook naast alle voorbijrazende verkeer. Alarmlicht aan, gevarendriehoek plaatsen en de ANWB bellen. Supersnel (gelukkig) kwam er een vrachtauto van de ACI (de ANWB van Italië) die de auto optakelde en naar het nabij gelegen stadje Termoli bracht. “Hebt u soms diesel getankt?” vroeg de ACI-man. Nee dat hadden we zeker niet. “Oh, dan is het water”. Water??? “Ja” reageerde hij schouderophalend, “de maffia”. We hadden een volle tank water gekregen in plaats van benzine. Hoe verzin je zoiets? “Het is hier Maria Onbevlekte Ontvangenis, dus niemand kan je helpen”. Ook leuk. Dat betekende dat we twee nachten in een hotel moesten bivakkeren, met de beide honden, zonder auto.
Dat stadje Termoli bleek een heel aardig stadje met een super goed restaurant. “Maak er wat van” had de kalmerende ANWB-dame aan de telefoon gezegd. En dat was een goed advies. Voor een prijs waarvoor je op Kreta 4 keer kunt eten, hebben we genoten van een heerlijk super-Italiaans restaurant.

Maar echt ontspannen ben je niet. Water kan funest zijn voor de motor. Zou die het wel overleven? En hoe komen we hier dan weer weg? En hoe komen we weer terug op Kreta met alle spullen die we bij ons hadden. Die ANWB had al gezegd dat onze auto alleen naar Nederland wordt gebracht als de waarde van de auto hoger is dan de sleepkosten. Nou vergeet dat maar! Reden om zenuwachtig naar de garage te lopen op maandagochtend klokslag 8 uur.
Daar was de aardige ACI-man gelukkig al bezig met het leegpompen van de motor en de benzine-tank. Veertig liter water/benzine moest eruit! Pompen, pompen, pompen. Daarna kreeg de auto een benzine-infuus en naderde het spannende moment: doet hij het nog? Kreunend, steunend, pruttelend, kwam onze grote vriend weer tot leven. Hij doet het!!

Op naar Cremona, onze overnachtings-stop in Noord-Italië. Wat een sfeer hebben die oude Italiaanse steden. Zeker met wat fotografische mist. Dan door Zwitserland naar Rastatt in Zuid-Duitsland waar we altijd overnachten voor de Weinachtsmarkt aldaar. Altijd fijn. Met Glühwein.
Nog steeds ontdaan door die rotstreek van die pompbediende (ik vertrouwde die gladjakker vanaf de eerste seconde al niet), reden we Den Haag binnen. En de volgende ochtend met de jongens vroeg naar het strand. Dan ben je weer echt thuis en waait de maffia-gedachte weer over.

2 van Patras naar Bari smal