Als een geschenk uit de hemel is Pietje nedergedaald op Villa Dio Petres, de cursuslokatie van de Academie op Kreta. Zomer 2017 verscheen er plotseling een wit hondje tussen de struiken. Kwaad en koppig.
Met een lief scheef bekkie. Hij wilde geen enkel contact maar liet zich ook niet wegjagen. Weken lang heeft hij ons en onze hond Dikkie vanonder een struik achterdochtig geobserveerd. Grommend en alles weigerend. Geen eten. Geen drinken. Hij had duidelijk afscheid genomen van de mensheid. Hem was iets traumatisch overkomen.
Vooral Hans, als hondenliefhebber, kon het niet aanzien en probeerde het vertrouwen van het beestje te winnen. Een schijfje worst hielp na weken van vasten. Langzaamaan mocht Hans het beestje aanraken. 
We zijn nu een jaar verder en Pietje, want zo heet hij, hoort helemaal bij de familie. Hij heeft inmiddels een chip en inentingen en zo. Het blijft wel een een Zwiebertje: zo nu en dan neemt hij weer de benen en kiest hij voor de vrijheid om de bergen af te struinen. Dat gunnen we hem graag. Het probleem is alleen dat hij ook op auto's jaagt...
Cursisten en kamergasten zijn gek op het beestje. Hij is erg op zoek naar een aai en dat willen de meesten hem graag geven.
