Rosita Steenbeek doorliep het Johan van Oldenbarneveltgymnasium te Amersfoort. Vervolgens studeerde ze enige tijd Klassieke talen in Utrecht en deed haar propedeuse theologie.
Aanvankelijk wilde ze een familietraditie voortzetten en dominee worden. Ze zwaaide om naar Neerlandistiek en studeerde af in de Moderne Letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Tijdens haar studie acteerde ze regelmatig op het toneel en in de film.
Na haar doctoraal vertrok ze naar Rome om haar geluk in de film te beproeven. En ook om in te halen dat ze niet mee mocht op Romereis vanwege een hersenbloeding.
Ze speelde in film- en televisieproducties, schreef artikelen voor o.a. Vrij Nederland en vertaalde boeken uit het Italiaans van Alberto Moravia en Susanna Tamaro.
In 1994 debuteerde ze met De laatste vrouw. Een boek dat Rome en Sicilië als decor heeft en in verschillende talen werd vertaald. Vanaf dat moment wijdt ze zich volledig aan het schrijven. Er volgden vele romans en ook meerdere boeken over Rome, de stad waar ze het grootste deel van het jaar woont.